Babamız her akşam dönüyor eve"
İbrahim Tenekeci'nin ilk okuduğum andan itibaren aklımda kalan dizeleri... Bir çocuk yaşı 3 de olsa 5 de olsa 55 de olsa... babası dönmüyorsa o gün eve dünya duruyor aniden.
Baba çocuk için evin dışındaki hayatı içeri taşıyan adam... çocuk için kapının dışındaki dünyayla ilk ve güvenilir iletişim kaynağı... Çocuk için bu iki özellik yıllar ilerlese de hep böyle. Ta ki baba kapının dışına çıkacak gücü bulamadığında değişiyor herşey.
"Çocuk şaşkınlıkla sordu oyuncağına:
-Sevmiyor musun sen babamı?
Öyleyse eğer ben de sevemem ki seni"
Babamızı sevmeyen birini sevebildik mi gerçekten?
"Çocuktum, yoruldum yürümekten
Omuzlarında taşıdın beni...
Ne zormuş baba seni
İlk ve son kez taşımak omuzlarımda"
Babası eve dönenler sarılın ona... Dönemese de dünyanın bir yerindeyse arayın onu. Ve babası dönemeyenler, son kez omuzunda taşıyanlar dualarla sarılın ona.
Ben de selam yolluyorum dualarımla ve kutluyorum gününü, her gün büyüyorsun içimde özlemle hasretle mekanın cennet olsun baba.
Haydi bugün bu şarkıyı dinlemeden olmz, tıklayın.
